روایت کوروش زارعی از تئاتر این روزهایش در سوریه

کوروش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری از اجرای تازه‌ترین نمایش برون‌مرزی خود در مصلای حرم حضرت زینب(س) در دمشق سوریه خبر داد.

به گزارش ایسنا طبق گزارش رسیده، نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» به کارگردانی کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در سوریه روی صحنه رفت.

این نمایش پس از اجرا در حلب از امروز ۲۸ مهر ماه در دمشق روی صحنه خواهد رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«خورشید از حلب طلوع می‌کند» اجراهای آغازین خود در سوریه را در مشهد النقطه که به مشهد الامام الاحسین(ع) نیز شهرت دارد تجربه کرد.

مسجد النقطه یا مشهد النقطه و یا مشهد الحسین از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر حلب سوریه است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده که گفته می‌شود سر امام حسین به هنگام انتقال از کربلا به دمشق در آنجا، بر سنگی قرار داده شده و چند قطره از خون سر حضرت(ع) بر آن سنگ جاری شده است. از جمله روایات معروف مسجدالنقطه خلوت کردن راهب مسیحی با سر مبارک سیدالشهدا(ع) است. از این رو داستان نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» نیز در همین راستا پیش می‌رود.

کوروش زارعی کارگردان این نمایش درخصوص نام تازه‌ترین نمایش صحنه‌ای برون‌مرزی خود در گفت‌وگویی، توضیح داد: عنوان نمایش؛«خورشید از حلب طلوع می‌کند» است، این نام به این دلیل انتخاب شده است که در سال ۶۱ هجری اتفاقات نمایش ما در حلب رخ داده است و اتفاقی که پس از این قصه نمایش برای مردم حلب رخ داده است، طوری است که حقیقتی را برای آن‌ها آشکار می‌کند و مردم حلب تاثیر بسیاری از آن می‌گیرند و دچار یک تحول عظیم و درونی می‌شوند. همان‌طور که گفتم قصه ما در حلب رخ داده و ما اولین اجراهای خود را در حلب داشتیم.

وی با اشاره به تقارن داستان این نمایش با مکان اجرا گفت: خلاصه نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» همان داستان مشهور مقتل است که کاروان اسرا به سوی شام شبی را در دیر راهبی مسیحی می‌گذرانند و راهب مسیحی زمانی که متوجه می‌شود که صندوقی که این کاروان همراه خود دارد سر مبارک امام حسین (ع) است تمام دارایی و اموالش را می‌دهد و خواهش می‌کند تا یک شب تا صبح اجازه بدهند او با سر مبارک حضرت تنها بماند. او شب تا صبح با امام گفت‌وگو می‌کند و همین ماجرا باعث می‌شود یک تحول و انقلاب درونی در راهب ایجاد شود. البته ما در نمایش نشان نمی‌دهیم او اسلام می‌آورد یا نه، اما نقطه تحول درونی او را در صحنه می‌بینیم.

بازیگر سریال «حضرت یوسف» ادامه داد: اجرای نمایش ما در حلب دقیقا در مکان واقعی نمایش یعنی همان دیر راهب مسیحی که هنوز پابرجاست اجرا کردیم. اجرای نمایش«خورشید از حلب طلوع می‌کند»  به نوعی مکان محور است؛ چرا که در فضای غیر از سالن روی صحنه رفت. ما در این مکان ظرفیت فضایی را ایجاد کردیم که برای تماشاگران چیزی حدود ۱۵۰۰ صندلی در هر اجرا وجود داشت. در دمشق نیز سالن مدنظر ما ۲۰۰۰ مخاطب در هر اجرا پذیرا خواهد بود.

زارعی درخصوص ادامه اجراهای این نمایش افزود: ما نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» را از اواخر دهه سوم محرم ۱۰ شب در شهر حلب روی صحنه بردیم و پس از آن با وقفه یک هفته‌ای به مدت ۱۰ شب هم در شهر دمشق نمایش روی صحنه می‌رود.

مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در معرفی بازیگران این اثر گفت: نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» ۶۰ بازیگر دارد. تمامی بازیگران این نمایش حرفه‌ای و نام‌آشنا در میان مردم سوریه هستند و به سبب تسلط زبانی این بازیگران به زبان عربی شاهد بیشترین استقبال مخاطبان در ارتباط‌گیری با داستان و محتوای این اثر نمایشی بودیم. هنرمندان ایرانی نیز در این نمایش بخش‌های فنی و اجرایی را بر عهده دارند. به این ترتیب بازیگران با تجربه و کارکشته تئاتر سوریه با تیم فنی و اجرایی هنرمندان ایرانی گروه قدرتمندی را تشکیل داده تا اجراهای مشترکی در سوریه، ایران و جای جای دنیا داشته باشند.

وی افزود: نمایش «الشمس تشرق من حلب» یا «خورشید از حلب طلوع می‌کند» نوشته «ابوباسم حیادار» است و بازیگرانی چون «مروان غریوان»، «سمیر طویل»، «یاسین عدس»، «حسان الفیصل»، «محمد سقا»، «وجد السعید»، «عبود طویل»، «شام حسنی»، «بشری طویل»، «نور شاقول» و... نقش‌آفرینی می‌کنند.

زارعی در بخش دیگری از این گفت‌وگو توضیح داد: تولید نمایش «خورشید از حلب طلوع می کند» نخستین پروژه مشترک نمایشی میان کشور ایران و سوریه است که با درخواست وزارت فرهنگ و هنر سوریه کار تولید آن از ابتدای فصل تابستان سال جاری آغاز شده بود. این اثر اولین نمایش پس از حدود ۷۰ سال است که با روایتی تاریخی و مضمونی دینی در کشور سوریه اجرا می‌شود. این اتفاق بر جذابیت و اشتیاق مخاطبان برای تماشای نمایش افزوده است. از طرف دیگر به گفته برخی هنرمندان سوری این اولین پروژه مشترک تئاتری با یک کشور دیگر پس از نزدیک به پنجاه سال است.

وی در تحلیل شهرهای انتخاب شده برای اجرای تازه‌ترین اثر صحنه‌ای خود گفت: دو شهر دمشق و حلب، از شهرهای به شدت فرهنگی و هنری سوریه هستند که هنرمندان درجه یک سوریه در این دو شهر زندگی و کار می‌کنند. البته در تصویر اصلی دمشق به دلیل بحث پایتخت بودن شهری کاملا سیاسی و حلب شهری کاملا فرهنگی است. حلب البته از نظر وسعت و جمعیت از دمشق بزرگ‌تر است و از مردمانی فرهیخته دارد که در عرصه‌های مختلف فرهنگی هنری فعال هستند. هر دو شهر هم درای سالن‌های حرفه‌ای هستند  و مرتب نمایش‌های‌شان روی صحنه به صورت مستمر اجرا می‌شود. یکی از نکات قابل توجه از تئاتر سوریه این است که سیستم اجرایی نمایش‌های سوری مانند کشورهای اروپایی است و نمایش‌هایشان اجراهای طولانی ندارند و نهایتا در ۱۰ اجرا اثر به پایان می‌رسد.

زارعی همچنین گفت: از آنجایی که هنرمندان و مردم سوریه سریال «حضرت یوسف» را دیده و با علاقه و دقت آن را دنبال کرده‌اند و من نیز در این سریال حضوری پر رنگ داشتم با من آشنایی کامل دارند. همین امر موجب شده تا آن‌ها ارتباطی بهتر با نمایش و اثر برقرار کنند. از طرف دیگر هم ما در سوریه به عنوان نماینده تئاتر ایران شناخته می‌شویم و تلاش داریم از جایگاه هنر تئاتر کشورمان هم تصویری خوب ارائه دهیم.

او؛ هنرمندان تئاتر سوریه را بسیار حرفه‌ای دانست و گفت: هنرمندان سوری بسیار فعال هستند و بازیگران حرفه‌ای دارند. سوریه همواره هنرمندان مشهوری داشته است که حتی برخی از آن‌ها هر سال در فیلم‌های هالیوودی به ایفای نقش می‌پردازند. شهرت و حرفه‌ای بودن برخی از بازیگران سوری آنچنان زیاد است که نمی‌توان به سادگی آنها را برای نقش‌آفرینی دعوت کرد.

وی با خرسندی از کسب تجربه کار هنری در کنار هنرمندان سوری گفت: پیش از این تجربه نیز در پروژه سینمایی رستاخیز به کارگردانی احمدرضا درویش تجربه همکاری با بازیگران سوری از جمله جواد الشکرجی، طلحت حمدی و... داشته‌ام. به هر حال بازیگران سوری چه در کشورهای عربی و چه در سینمای جهان شناخته شده هستند. به این ترتیب ما در یکی از قدرتمندترین کشورهای فعال تئاتر عربی نمایش خود را اجرا می‌کنیم.

زارعی در همین راستا افزود: تئاتر سوریه دارای بازیگرانی خلاق، با هوش و بسیار با استعداد است. چرا که در تمرین‌های این اثر با هنرمندانی کاملا حرفه‌ای و طراز اول طرف هستم و توانایی‌های‌شان کاملا مشهود است.

مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری از احتمال اجرای این نمایش با همین گروه در ایران خبر داد و گفت: یکی از اهداف بلند مدت ما از اجرای مشترک میان هنرمندان ایرانی و سوری نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» در سوریه اجرا در ایران است. همچنین احتمالا نمایش پیش رو برای اجرا در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز شرکت داده شود. متولیان این نمایش تلاش دارند در دیگر کشورهای عربی نیز نمایش را اجرا کنند یا سال‌های آینده نیز اجرای این اثر در سوریه تکرار شوند. اجرای این نمایش یک تبادل فرهنگی هنری برای اولین بار بین دو کشور است. امیدوارم این جریان با آثاری دیگر نیز ادامه یابد.

 زارعی در پایان گفت: از سازمان هنری رسانه‌ای اوج و احسان محمدحسنی به جهت نگاه فرهنگی هنری بین‌المللی که دارند تشکر می‌کنم و آرزو دارم در این راه سخت همواره موفق و پیروز باشند. یکی از مسائلی که ایشان می‌توانند در دستور کار بعدی خود قرار دهند بحث آموزش و تجربه پردازی‌های میان خانواده تئاتر ایران و سوریه است.

نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» از ۲۸ مهرماه به مدت ۱۰ شب در مصلی حرم حضرت زینب(س) در دمشق به روی صحنه خواهد رفت.

نمایش «خورشید از حلب طلوع می‌کند» کاری از سازمان هنری رسانه‌ای اوج به نویسندگی «ابوباسم حیادار» و کارگردانی «کوروش زارعی» است که این روزها در سوریه روی صحنه می‌رود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استخدام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۵۱۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت بازیگر زن سینما از پشت صحنه سریال اسکار | آقای مدیری آدم را بد عادت می کند

همشهری آنلاین،‌ شقایق عرفی‌نژاد: سیمرا حسن پور البته پیش از این هم در سریال‌های شبکه نمایش خانگی مثل جیران حسن فتحی و رئالیتی‌شوی شب های مافیا حضور داشته است. حالا هم در حال بازی در سریال گردن‌زنی به کارگردانی سامان سالور، همسرش، است که تصویربرداری‌اش احتمالا تا مرداد ماه به طول می انجامد. با او در باره حضور در شبکه نمایش خانگی و سریال جدیدش صحبت کردیم:

در چند سال گذشته چندین همکاری با شبکه نمایش خانگی داشته‌اید. از تجربه این سریال‌ها بگویید. چه تفاوت‌هایی با تلویزیون وجود دارد؟

حتما تفاوت دارد. ممیزی‌های کمتری هست و دستمان برای طرح مسائل مختلف بازتر است. من سر سریال جیران بودم و دو تا هم رئالیتی شو داشتم.

با توجه به این بازخوردها فکر می‌کنید مخاطبان تلویزیون بیشتر است یا شبکه نمایش خانگی؟

تلویزیون پیش از این بیننده‌های بیشتری داشت. رسانه‌ای است که رایگان در اختیار همه است و همه می‌توانند ببینند. به همین دلیل هم پیش از این بینندگان بیشتری داشت. اما مدتی است تعداد تماشاگرانش کمتر شده است. امیدوارم به روال سابق برگردد و باز هم همان تعداد بیننده را داشته باشد. برای این که جایگاه دیگری دارد. شما نمی‌توانید مثلا سریال پایتخت را با هیچ سریال دیگری مقایسه کنید. چه اشکالی داشت که تلویزیون اینقدر پربیننده بود؟ ‌ شبکه نمایش خانگی یک مقدار مخاطبان خاص‌تری دارد که قشر متوسط رو به بالا هستند.

احتمالا یکی از دلایلش همان مبلغ اشتراکی است که باید پرداخت کنند.

دقیقا. تصور من همین است. کسانی که در شهرستان‌های کوچک هستند یا از نظر مالی ضعیفند، به این پلتفرم‌ها دسترسی ندارند. با این وجود بینندگان خودش را دارد که تعدادشان کم هم نیست.

اصولا رسانه برایتان مهم است؟ یعنی برایتان فرق می‌کند که در تئاتر باشید یا سینما یا تلویزیون؟
من از اول هم عاشق پرده نقره‌ای سینما بودم.

علی‌رغم این که کارتان را با تئاتر شروع کردید.

بله. من خیلی اتفاقی با تئاتر شروع کردم. من از اول سینما را دوست داشتم، ولی در دانشگاه تئاتر خواندم. برای نمایش مصائب استاد نوید ماکان کار آقای بیضایی برای ایشان تست دادم و پذیرفته شدم و کار کردم. ولی بعد سمت تصویر رفتم. تئاتر هم البته بسیار جذاب است، ولی من سینما را ترجیح می‌دهم.

از برنامه اسکار صحبت کنیم. چطور تجربه‌ای بود؟

من اصولا در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کنم. ولی چون این کار آقای مدیری بود، رفتم. تجربه جذابی بود و ژ ژ صحنه‌هایش در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شد. سر صحنه هم خیلی خندیدیم و خوش گذشت. مدت‌ها بود انقدر نخندیده بودم. نعیمه نظام دوست واقعا دوست داشتنی است و باعث شد بخندیم. اصلا فضای خوبی سر تصویربرداری وجود داشت. خود آقای مدیری و بقیه کسانی با آنها هم گروه بودم مثل بهنام تشکر و محمدرضا هدایتی هم بسیار عالی بودند. نظرم نسبت به این برنامه‌ها اصلا عوض شد.

این دومین همکاری شما با مهران مدیری است و پیش از این ساعت ۶ عصر را با او کار کرده بودید. کار با او چطور است؟

آقای مدیری آدم را بدعادت می‌کند. انقدر کار با او جذاب است که دیگر نمی‌خواهید بعد از آن سر کار دیگری بروید. چون شرایط کار خیلی انسانی و درست است.

این شرایط درست که می گویید، چیست؟

از نظر زمان کار خیلی خوب است به عوامل اهمیت می‌دهد. یعنی زمان‌بندی طوری نیست که از ۵ صبح سر کار باشی تا آخر شب. این باعث می‌شود بازیگر و همینطور بقیه گروه آرامش داشته باشند. این مسئله سر کارهای دیگر وجود ندارد. مقدار زمانی که در روز کار می‌کنند خیلی زیاد است و ساعت‌های آفیش‌ها هم بد است. ولی سر کار آقای مدیری همه چیز خیلی فکرشده است و جو آرام است. کسی سر کسی داد نمی‌زند و فضای بسیار آرامی‌ وجود دارد. خودش هم انسان محترمی ‌است و همه چیز سر کار خوب است. امیدوارم دوباره قسمت باشد با او کار کنم.

شما فیلم «تابستان همان سال» را هم در جشنواره سال گذشته داشتید که محمود کلاری کارگردانش بود.

به نظرم آقای کلاری یک فیلم ماندگار ساخته است. واقعا برای من تجربه درخشانی بود. در این قاب‌ها و تصاویر کیف کردم. هر لحظه‌اش برای من خوشایند بود که می‌توانم با این قاب‌ها در تصویر بمانم. نمی‌توانم بگویم چقدر برای من رویایی بود. تمام لحظه‌ها انگار نقاشی می‌شد. فضای کار در دهه‌های سی و چهل می‌گذشت و من خیلی این زمان را دوست دارم. از گلدان‌های حیاط گرفته تا دیوارها و غذایی که می‌خوردیم برای من جذاب بود. خوشحالم که توانستم این فضا را از طریق این فیلم تجربه کنم. اصلا علاقه من به سینما و بازیگری به همین دلیل است که می‌توانم زندگی‌هایی را تجربه کنم که در واقعیت نمی‌شود.

از امکان تجربه زندگی‌های مختلف در سینما گفتید. جایی هم گفته اید وقتی می‌خواهم نقشی را بازی کنم سعی می‌کنم با او زندگی کنم و او را وارد زندگی واقعی ام می‌کنم.

بله. تا جایی که می‌توانم این کار را می‌کنم. مثلا در سه کام حبس که نقش یک پرستار را داشتم، واقعا ده روز در بیمارستان کنار پرستارها ایستادم و از آنها یک چیزهایی یاد گرفتم. سر فیلم تمشک هم سعی کردم زیست آن شخصیت را تجربه کنم. مثل او چادر سرم می‌کردم و بیرون می‌رفتم. وسایل ارتباط جمعی مثل موبایل و لب تاپ را کنار گذاشتم و خواستم تنهایی را تجربه کنم.

و این‌ها باعث شد افسرده شوید.

بله. من قبل از فیلم تمشک اصلا نمی‌دانستم افسردگی چیست. آدم شاد و سرحالی بودم و بازی کردن در این نقش واقعا برایم سخت بود. الان برایم خیلی راحت شده، چون دنیای امروز به این سمت رفته است.

بازی در تمشک و افسردگی که سراغتان آمد باعث شد ۶ کیلو وزن کم کنید. درست است؟

بله. سر آن کار ۶ کیلو کم کردم، سر کار آقای کلاری هم ۱۳ کیلو کم کردم. چون آقای کلاری می‌گفت یک این شخصیت نحیف‌تر و لاغرتر از تو است. مسئله دیگری که وجود دارد این است که به جز این که زیست شخصیتی را که می‌خواهم بازی کنم، از نزدیک تجربه می‌کنم. اگر شخصیت هم مربوط به گذشته باشد، در باره آن زمان مطالعه می‌کنم. سر کار تابستان همان سال، من تعداد زیادی کتاب قجری خواندم. می‌خواستم از کنار هم قرار دادن آنها به این درک برسم که یک زن در آن زمان چطور زندگی می‌کند. چون معتقدم آن حس را باید درون خودم پیدا کنم.

از کار با همسرتان سامان سالور بگویید. این نسبت ناخودآگاه روی کارتان تأثیر دارد؟

من و سامان طرز تفکرمان خیلی به هم شبیه است. هر دو در کار به هم آزادی می‌دهیم. اگر من برای نقشی مناسب باشم، ‌ نقش را به من می‌دهد، اگر نه هیچ اصراری نیست و او هم این کار را نمی‌کند. من سر کارهای دیگر هستم و او هم می‌تواند بازیگران دیگری را دعوت کند. ولی اگر جایی بفهمد نقش به درد من می‌خورد و من می‌توانم چیزی به آن نقش اضافه کنم، حتما از من استفاده می‌کند. خودش همیشه می‌گوید وقتی بازیگری در کنارم است که برای کار تلاش می‌کند و بازیگر خوبی هست چرا از او استفاده نکنم؟ این را دارم نقل به مضمون می‌گویم، نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم. می‌گوید من از بازیگری که ایده دارد و با عشق و علاقه تلاش می‌کند تا به نقش برسد، چرا استفاده نکنم. سامان هم در بازیگری من بسیار موثر بود. اولین کار من در سینما با او بود.

که برای آن جایزه هم گرفتید.

بله هم جایزه جهانی گرفتم و هم در فجر کاندید شدم. برای فیلم سه کام حبس هم جایزه گرفتم. سامان اصولا من را در کار فقط به عنوان بازیگر می‌بیند. اینطور نیست که حواسش به من بیشتر از بقیه باشد. یعنی ممکن است کاملا یک سکانس من را از فیلم بیرون بیاورد. در این موارد خیلی حرفه‌ای کار می‌کند.

الان هم که سر سریال با او هستید.

بله. سریال گردن زنی که خیلی داستان عجیب و غریب و معمایی دارد با حرکت‌های فروان. به نظرم کارگردانی این کار خیلی سخت است ولی سامان از پس آن برآمده است. من که خیلی از بودن در این سریال خوشحالم. برای اولین باز نقشی دارم که کمی‌شبیه خودم است.

کد خبر 850104 برچسب‌ها خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی سینمای ایران نمايش خانگي